Taal: Nederlands, 368 pagina's.
400 afbeeldingen in kleur en zwart-wit.
Flowerpower, provobewegingen, hippies, happenings, The Beatles en The Rolling Stones, cruisen op je 'belly slider' of Mobylette — dat waren nog eens tijden, de grenzeloze jaren zestig.
Als je jong was in die tijd, zijn de herinneringen levendig, vaak doorspekt met nostalgie. Voor degenen die later kwamen, wordt het decennium met meer afstand bekeken, omlijst door de gevierde hoogtepunten en beruchte dieptepunten die vaak in de populaire cultuur terugkomen. Maar was het echt een revolutionair tijdperk, of zijn onze herinneringen en hedendaagse verhalen te geïdealiseerd? The Big Sixties Book biedt een genuanceerder perspectief — soms verrassend, vaak anders dan we dachten te kennen.
Ons collectieve beeld van de jaren zestig wordt diepgaand gevormd door het werk van fotojournalisten. Figuren als Piet Boonstra, Dolf Henneke, Fotopersbureau Het Zuiden en Ben van Meerendonk met zijn Algemeen Hollands Fotopersbureau voorzagen kranten van opvallende beelden van de gebeurtenissen van die dag. Fotografen als Joep Friezer, Theo Meijer en Tiemen van der Reijken, samen met de grote bureaus Anefo en ANP, speelden eveneens een cruciale rol. In Zeeland legde Jacqueline Midavaine het ritme van het dagelijks leven vast – want het leven ging natuurlijk gewoon door. Tijdschriften plaatsten aantrekkelijke studiofoto's van de nieuwste mode en interieurs, terwijl Spaarnestad de drukkwaliteit en kleurweergave naar nieuwe hoogten tilde. En televisie begon ons bewustzijn van de wereld buiten onze eigen grenzen te vergroten.
Dit was een tijd waarin vooroorlogse en naoorlogse generaties elkaar in alle sociale ruimtes ontmoetten – en vaak met elkaar botsten. Uitzichten veranderden net zo zichtbaar als de straten zelf. Lang haar, korte rokken, wegen die steeds meer door auto's werden gedomineerd. Een groeiende economie botste op een woningtekort. Traditionele genderrollen maakten plaats voor de drang naar persoonlijke vrijheid en zelfexpressie. The Big Sixties Book legt het moment vast waarop de jaren vijftig eindelijk achter ons lagen en de maatschappij – soms aarzelend – een nieuwe toekomst tegemoet ging.
Het was zonder twijfel de dageraad van het moderne tijdperk.